Διάπλαση δοντιών

Υπηρεσίες
Κλείσε Ραντεβού

Ανατολή δοντιών

Τα πρώτα δόντια που εμφανίζονται στο στόμα είναι τα κάτω μπροστινά δόντια που συνήθως ανατέλλουν μεταξύ του 4ου και του 10ου μήνα. Στη συνέχεια ανατέλλουν τα πάνω μπροστινά δόντια, οι πλάγιοι κάτω τομείς, οι πρώτοι παιδικοί τραπεζίτες, οι κυνόδοντες και τελευταίοι εμφανίζονται οι δεύτεροι παιδικοί τραπεζίτες. Στο διάγραμμα μπορείτε να δείτε τους μέσους χρόνους εμφάνισης των παιδικών δοντιών στο στόμα. Συνήθως η ανατολή όλων των παιδικών δοντιών ολοκληρώνεται μέχρι την ηλικία των 3 ετών.
Τα πρώτα παιδικά δόντια που αλλάζουν είναι τα κάτω μπροστινά δόντια, συνήθως στην ηλικία των 6 ετών. Στη συνέχεια μεταξύ 6 και 8 ετών αλλάζουν και τα υπόλοιπα μπροστινά δόντια (τέσσερα στην πάνω και τέσσερα στην κάτω γνάθο) ενώ ταυτόχρονα ανατέλλουν οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι πίσω από τα υπάρχοντα παιδικά δόντια χωρίς να αλλάξουν κάποιο δόντι. Στη συνέχεια μεταξύ 8 και 10 ετών δεν παρατηρείται κάποια αλλαγή στα δόντια. Στην ηλικία των 10 με 12 ετών αλλάζουν και τα υπόλοιπα παιδικά δόντια ξεκινώντας από τους κάτω κυνόδοντες και τους πάνω πρώτους παιδικούς γομφίους, ενώ ανατέλλουν και οι δεύτεροι μόνιμοι γομφίοι πίσω από τα υπάρχοντα δόντια. Στο διάγραμμα μπορείτε να δείτε τους μέσους χρόνους εμφάνισης των μονίμων δοντιών στο στόμα.
Τα τελευταία δόντια που ανατέλλουν είναι οι τρίτοι γομφίοι (φρονιμίτες) στην ηλικία των 18 με 20 ετών.

Διαταραχές διάπλασης δοντιών

Τόσο τα παιδικά όσο και τα μόνιμα δόντια μπορεί να εμφανίσουν διαταραχές στον αριθμό, το μέγεθος, και τη μορφή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο παιδοδοντιατρος θα πρέπει να εξετάσει το παιδί για να κάνει διάγνωση της διαταραχής και να κατευθύνει τη θεραπεία. Κατά τη διάρκεια της διάπλασης των δοντιών κατά την κύηση μπορεί να παραχθούν επιπλέον δόντια από τον συνηθισμένο αριθμό δοντιών.
Τα δόντια αυτά λέγονται υπεράριθμα και ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να τα παρακολουθήσουμε ή να τα αφαιρέσουμε. Συνήθως υπάρχει κληρονομική προδιάθεση χωρίς αυτή να είναι απαραίτητη. Αν τα υπεράριθμα δόντια εμποδίζουν την ανατολή των παρακειμένων δοντιών, έχουν δημιουργήσει κύστεις ή απορρόφηση των παρακείμενων ιστών, ή ο ασθενής πρόκειται να υποβληθεί σε ορθοδοντική θεραπεία συστήνουμε συνήθως την αφαίρεση τους.
Η αντίθετη περίπτωση είναι η εκ γενετής έλλειψη ορισμένων δοντιών η οποία έχει έντονη κληρονομική προδιάθεση. Η διαταραχή αυτή λέγεται υποδοντία και ανάλογα με την περίπτωση η έλλειψη του δοντιού μπορεί να αποκατασταθεί με κάποια πρόσθεση ή να κλείσει το κενό από το δόντι που λείπει με σιδεράκια.
Αν ένα δόντι εμφανιστεί στο στόμα με περίεργο σχήμα μπορεί η διαταραχή να οφείλεται σε μικροδοντία (δόντια μικρότερο από το κανονικό), μεγαλοδοντία (δόντια μεγαλύτερο από το κανονικό), ή σύντηξη δοντιών/οδοντική διδυμία (ένωση δυο γειτονικών δοντιών) . Σε αυτή την περίπτωση και εφόσον ο οδοντίατρος κάνει τη διάγνωση μπορεί να συστήσει θεραπείες για την αισθητική αποκατάσταση του δοντιού είτε με προσθήκη υλικού, είτε με οδοντοπλαστική. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητη η αφαίρεση του δυσπλαστικού δοντιού, με διευθέτηση του χώρου που θα προκύψει από την εξαγωγή είτε με προσθετική αποκατάσταση είτε με σιδεράκια.
Η υπενασβεστίωση είναι μια πολύ συχνή διαταραχή (10% του πληθυσμού) η οποία απαιτεί έγκαιρη και χρόνια παρακολούθηση για τη διατήρηση των δοντιών αυτών. Εμφανίζεται ως δυσχρωμία άσπρου ή κίτρινο-καφέ χρώματος που προσβάλει τα μπροστινά μόνιμα δόντια και τους 1ους μονίμους γομφίους. Η αιτιολογία δεν έχει γίνει ακόμα σαφής αν και στα περισσότερα παιδιά έχει συσχετιστεί με υψηλό πυρετό και σοβαρές παθήσεις στο πρώτο χρόνο της ζωής. Τα δόντια αυτά, ιδιαίτερα οι γομφίοι, έχουν υψηλό κίνδυνο για τερηδόνα και θα πρέπει ο ασθενής να εφαρμόζει πολύ καλή στοματική υγιεινή και διατροφικές συνήθειες, να επισκέπτεται τον οδοντίατρο συχνά για φθορίωση και τοποθέτηση καλύψεων οπών και σχισμών αμέσως μετά την ανατολή των δοντιών αυτών στο στόμα. Στα πρόσθια δόντια μπορούν να γίνει όψεις ρητίνης για την αισθητική τους αποκατάσταση. Σε ορισμένες περιπτώσεις τα δόντια αυτά εμφανίζονται στο στόμα με μεγάλη απώλεια του δοντιού και απαιτείται η τοποθέτηση θήκης και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και η διενέργεια απονεύρωσης.
Η ατελής αδαμαντινογένεση και οδοντινογένεση είναι κληρονομικές διαταραχές των δοντιών που εμφανίζονται με έντονο χρωματισμό και απώλεια δοντιού. Η διαταραχή αυτή αφορά τόσο τα παιδικά όσο και τα μόνιμα δόντια και θα πρέπει τα δόντια να αποκαθίσταται όταν εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια φθοράς για να μη σπάσουν τα δόντια και οδηγήσουν σε αποκάλυψη του νεύρου.